Се вљубив во Александар кога се врати од војска, но нашата љубов не беше како во бајките. Се борев со сопствените несигурности и со притисокот од семејството, додека Александар се обидуваше да најде свое место во светот. На крајот, останав со прашањето: дали љубовта е доволна кога животот не е фер?
Јас сум Елена, и мојот живот се промени за миг, кога автобусот застана на среде булеварот „Партизанска“. Во тој момент, додека сите се држеа за рачките, јас се соочив со вистината за моето семејство и себеси. Ова е приказна за предавство, страв и надеж во едно обично скопско попладне.
Јас сум Валентина Стојановска, жена која целиот живот го помина во истата скопска зграда, меѓу мирисот на динстана зелка и стари електрични инсталации. Ова е мојата приказна за љубовта, загубата и тишината што останува кога децата ќе заминат, а минатото не сака да се одлепи од сегашноста. Додека светилката над вратата сè уште трепери, ништо не е сосема изгубено.
Се најдов сам на железничката станица во Велес, откако го пропуштив возот што требаше да ме однесе кон нов почеток. Во тој момент, минатото, семејните конфликти и мојата несигурност ме преплавија, додека се прашував дали навистина можам да се ослободам од сопствените стравови. Ова е приказна за едно чекање што трае, за надежта и болката што ги носи секој пропуштен воз во животот.
Ова е мојата приказна, приказна за тоа како еден обичен момент може да го промени текот на целиот живот. Од денот кога ми падна лажицата од рака, моето семејство и јас се соочивме со стравови, тајни и вистини кои долго време ги потиснувавме. Ова е сведоштво за борбата со болеста, за љубовта и за тоа како се менува сè кога тишината во домот станува погласна од секој збор.
Се вратив во Охрид со само една торба и три нешта: стариот џемпер на татко ми, недовршена ролна филм и едно писмо. Секое од нив носеше тежина на минатото што не можев да го оставам зад себе. Ова е мојата приказна за простување, семејни тајни и изборите што ги правиме кога животот ни се распаѓа пред очи.
Сè се смени во мојот дом оној ден кога лажицата ми падна од рака. Одеднаш, секојдневието стана тешко, а семејството почна да се распаѓа под тежината на молкот и неизговорените зборови. Ова е мојата борба со болеста, осаменоста и надежта дека љубовта може да не спаси.
Во еден миг мојот свет се сруши: дијагноза рак, а потоа и изневерување од сопругот. Преку болка, борба за живот и достоинство, се обидував да се изградам одново среде семејни конфликти и секојдневни маки. Ова е приказна за сила, простување и прашањето дали некогаш повторно ќе можам да верувам.
Сѐ се промени таа вечер кога со солзи и гнев ја напуштив нашата куќа во Скопје, оставајќи го сопругот и ќерката зад себе. Години подоцна, борејќи се со вина и обиди да ја вратам ќерката во својот живот, се прашувам дали семејството може да се залепи по такво предавство. Ова е мојата приказна за болката, надежта и вечната борба за простување.
Јас сум Ратка, баба од Битола. Целиот живот верував дека сум најдобрата баба на светот, сè додека не дојде таа една ноќ кога мојата внука Марија тешко се разболе додека беше под моја грижа. Ова е мојата приказна за вината, љубовта и тешкиот пат до простувањето во нашето семејство.
Мојата тишина ја уништи мојата љубов и брак со Горан. Години молчев, се плашев да зборувам за болката и осаменоста, додека вистината не излезе на површина. Ова е мојата приказна, затоа што верувам дека многу македонски жени ќе се препознаат во неа.
Во една обична вечер, мојот сопруг Ѓорѓи ми призна дека веќе не ме сака. Излегов да купам миленези од локалната продавница, каде што го сретнав Павле, човекот кој целосно го промени мојот живот. Ова е приказна за предавство, семејни конфликти и неочекувана втора шанса за љубов.
