Јас сум Александар, човек кој премногу долго го давав своето време на луѓе што не го заслужуваа. Ова е мојата приказна за тоа како болката од игнорирањето и нереципроцитетот ме натера да ја сфатам вистинската вредност на секој миг. Преку семејни конфликти, предавства и тешки избори, научив дека понекогаш најголемата храброст е да си заминеш.
Јас сум Весна, келнерка во малата кафана „Сончоглед“ во Битола. Осумнаесет години секое утро го служев намуртениот Љупчо, човек за кого мислев дека е само уште еден старец што се жали на животот. Но кога престана да доаѓа, вистината за неговото секојдневие и причината за неговата рутина ме натера да се преиспитам за сè што мислев дека знам за луѓето околу мене.
Ја донесов мајка ми, Ленка, во Скопје за да живее со мене, мислејќи дека тоа е најдоброто за неа. Но, по еден месец, морав да ја вратам назад во нашето мало село, иако сите ме осудија. Ова е мојата вистина, полна со болка, вина и љубов.
Од мали нозе останав без мајка, а татко ми создаде ново семејство. Верував дека љубовта со Александар ќе ми го пополни празното место, но вистинската среќа беше скриена таму каде што најмалку очекував. Ова е мојата приказна за загубата, љубомората, семејните рани и повторното пронаоѓање на себеси.
Јас сум Елена, жена која некогаш веруваше во љубовта, но денес се бори со сенките на запоставеноста. Преку мојата приказна ќе ве одведам во срцето на македонското семејство, каде што љубовта и почитта се губат меѓу секојдневните грижи и молчењето. Ова е мојот крик за разбирање, надеж и промена.
Ја раскажувам мојата приказна за предавството од најдобриот другар, болката што ја носев и мудроста што ја добив од отец Димитар во нашата црква. Преку семејни конфликти, разочарување и борба со себеси, барав одговори и сила да простам. Ова е мојата исповед за тоа како се преживува кога светот ти се руши, а надежта ја бараш во верата и во себе.
Јас сум Марко, и ова е мојата приказна за тоа како прекумерната добрина ме доведе до работ на очајот. Заедно со моите пет најдобри другари, научивме дека понекогаш, кога премногу се даваш за другите, можеш да го изгубиш сопствениот мир. Ова е наша исповед за границите на добрината и болката што ја носи кога луѓето ја злоупотребуваат.
