Јас сум Игор, човек кој од љубов кон братот направи грешка што ме следеше со години. Се согласив да го регистрирам неговиот автомобил на мое име, мислејќи дека помагам во најтешкиот период од неговиот живот. Но, таа одлука ме вовлече во финансиска и емоционална катастрофа што ја разниша целата наша фамилија.
Јас сум Весна, мајка која со месеци го криеше проблемот на својот син од сопругот, плашејќи се дека вистината ќе го уништи нашето семејство. Секој ден живеев во страв, борејќи се со вината и тишината, додека моето дете страдаше. На крајот, таа тишина нè доведе до точка од која нема враќање.
По пензионирањето, со сопругот вложивме сè во нашата селска градина, надевајќи се дека ќе ги собереме децата и внуците околу нас. Но, реакцијата на снаата беше студена и разочарувачка, што ја разбуди болката од семејните недоразбирања. Ова е мојата приказна за надежта, разочарувањето и борбата за семејна хармонија.
Се сеќавам на денот кога баба ми ми го даде најважниот совет за бракот, но животот во Македонија ме научи дека не секогаш љубовта е доволна. Преку борбата со секојдневните проблеми, финансиските тешкотии и семејните конфликти, сфатив дека советите од постарите се само дел од сложувалката. Ова е мојата приказна за тоа како се обидов да го спасам мојот брак, но и за болката кога мораш да прифатиш дека понекогаш, и покрај сè, некои работи не можат да се поправат.
Јас сум Кристијан, човек кој веруваше дека семејството е најсигурното пристаниште. Но кога предмети почнаа да исчезнуваат од нашиот дом, решивме со сопругата да поставиме камери. Она што го видовме на снимките засекогаш го промени нашето семејство и начинот на кој гледам на довербата.
