Sve je počelo kad je moj brat Ivan doveo svoju suprugu Lejlu u našu obitelj. Njihova udaljenost i nesporazumi oko brige za našu baku prijetili su da nas razdvoje. Ovo je priča o boli, nesporazumima i putu prema zajedništvu.
Мојот живот се распадна во една вечер кога татко ми се врати пијан и ја удри мајка ми. Од тој момент, селото што го сметав за засолниште стана место на болка и тајни. Ова е мојата борба да ја составам повторно себе си и семејството.
Јас сум Снежана, 48-годишна жена од Битола која пред три децении го напушти селото за да студира и да изгради живот во градот. Последната посета на селото ми го разниша срцето, кога снаата Јасмина ми предложи да го продадам станот и да се вратам назад, за „да ја поддржам фамилијата“. Тоа беше капката што ја прели чашата, но кога брат ми Горан дојде следното утро со кошница јаболка, сфатив дека некои рани не можат лесно да се затворат.
