Се викам Весна и ова е приказната за тоа како мојата мајка, Лидија, почна да исчезнува пред моите очи – не физички, туку преку ситни, болни заборави. Секојдневието ни се претвори во борба со нејзината деменција, а семејството се најде на работ на распад. Ова е мојата исповед за љубовта, стравот и надежта што ги носи животот во сенка на болеста.
Се вратив во Охрид со само една торба и три нешта: стариот џемпер на татко ми, недовршена ролна филм и едно писмо. Секое од нив носеше тежина на минатото што не можев да го оставам зад себе. Ова е мојата приказна за простување, семејни тајни и изборите што ги правиме кога животот ни се распаѓа пред очи.
Јас сум Марта. Кога мајка ми, Лидија, се разболе и мораше да се пресели кај нас во малиот стан во Аеродром, сè се смени. Меѓу кавгите со сопругот, грижата за мајка ми и моите неостварени соништа, се обидував да најдам смисла додека животот ми се распарчуваше.
Во оваа приказна ја раскажувам мојата борба да најдам заеднички јазик со бабата на мојот сопруг, иако со остатокот од неговото семејство имам топли односи. Секој обид за приближување завршува со недоразбирања и болни зборови, што создава тензии во нашето семејство. Преку оваа приказна, се обидувам да разберам дали вината е само моја или постојат подлабоки причини кои не ги гледам.
Јас сум Весна, келнерка во малата кафана „Сончоглед“ во Битола. Осумнаесет години секое утро го служев намуртениот Љупчо, човек за кого мислев дека е само уште еден старец што се жали на животот. Но кога престана да доаѓа, вистината за неговото секојдневие и причината за неговата рутина ме натера да се преиспитам за сè што мислев дека знам за луѓето околу мене.
Една ноќ, додека се враќав дома низ празните улици на Скопје, слушнав крик кој не можев да го игнорирам. Тоа што го најдов под мостот на Вардар не беше само тајна, туку почеток на борба со моето семејство, совеста и општеството. Ова е приказна за љубов, страв и избори кои засекогаш го менуваат човекот.
Мојот живот се промени засекогаш кога татко ми почина, а јас морав да се соочам со вистината за неговата тајна врска. Во обид да ја заштитам честа на нашето семејство, донесов одлука која ме остави осамена и отуѓена од сите. Сега се прашувам дали вредеше да се жртвува љубовта на фамилијата заради принципите.
Јас сум Јасмина од Велес, која некогаш веруваше дека љубовта е луксуз што не можам да си го дозволам. Одбрав сигурност наместо срце, но животот ми покажа дека некои рани никогаш не зараснуваат. Дваесет години подоцна, едно случајно средба го отвори прашањето: дали навистина можеме да побегнеме од сопствените избори?
Јас сум Марко, и ова е мојата приказна за тоа како прекумерната добрина ме доведе до работ на очајот. Заедно со моите пет најдобри другари, научивме дека понекогаш, кога премногу се даваш за другите, можеш да го изгубиш сопствениот мир. Ова е наша исповед за границите на добрината и болката што ја носи кога луѓето ја злоупотребуваат.
Јас сум Весна, сопруга, мајка и жена која мислеше дека го познава својот маж Јован по речиси три децении заеднички живот. На неговиот шеесетти роденден, во кругот на најблиските, дознав вистина што ми го смени животот засекогаш. Ова е приказната за една ноќ исполнета со радост, тага и предавство што не се заборава.
