Во оваа приказна ја раскажувам мојата борба како самохрана мајка во малото македонско гратче Берово, каде што љубовта и довербата беа ставени на испит по болната разделба. Преку секојдневните предизвици, осудите од околината и стравот од нов почеток, сфатив дека децата не се пречка, туку причина за повторно да верувам во среќата. Ова е мојата исповед за болката, надежта и новата љубов која дојде кога најмалку ја очекував.
Седум години го градев својот свет околу Дарко, верувајќи дека љубовта и жртвата ќе го задржат покрај мене. Се изгубив себеси во обидот да бидам совршена сопруга, додека стравот од осаменост ме тераше да молчам и кога душата ми врескаше. Но, кога тој едноставно си замина, морав да се соочам со вистината за себе и за тоа што значи да сакаш – и да преживееш.
Се викам Калина и ова е приказната за тоа како мојата најдобра другарка Јована се обиде да го освои колегата од работа, а јас се најдов во средина на лавиринт од љубомора, тајни и семејни притисоци. Се соочив со сопствените стравови и дилеми додека гледав како Јована ја губи контролата, а јас се прашував дали вреди да се жртвува пријателството заради љубов или гордост. Ова е приказна за македонската реалност, за тоа како желбата да бидеш забележан може да те одведе на патишта што никогаш не си ги замислувал.
Растев во сиромашно, но топло семејство во Велес, каде секој имаше свој тањир и ред за миење садови. Кога првпат го посетив домот на мојот дечко Александар, се соочив со обичаи што ме шокираа и натераа да се запрашам што навистина значи семејство. Ова е приказна за судирот на вредности, љубовта и болката од прифаќањето на различностите.
По долг пат од Италија, се враќам во македонското село, каде ме чекаат моите деца и свекрва. Топлината на домот се меша со стари рани и неизговорени зборови. Ова е приказна за простување, мајчинство и борба со тишината што понекогаш боли повеќе од зборовите.
Јас сум Елена, девојка од скромно семејство од Прилеп, која за првпат се соочи со вистинскиот судир меѓу љубовта и семејните навики. Посетата кај семејството на мојот дечко Марко ми ги отвори очите за тоа колку различни можат да бидат луѓето, дури и кога сите велат дека сме „исти Македонци“. Оваа приказна е за тоа како една трпеза може да ја разниша довербата, гордоста и иднината на една врска.
Јас сум Марија од Велес. Мојата приказна започнува со семејна кавга која го промени текот на мојот живот. Се соочив со предавство, љубов и борба за сопствена иднина во општество каде што традицијата и модерното секојдневно се судираат.
Од првиот ден кога влегов во домот на свекрва ми, Славка, почувствував дека не сум добредојдена. Нејзиниот студен поглед и секојдневните забелешки ме тераа да се прашувам дали некогаш ќе бидам прифатена како дел од ова семејство. Ова е мојата приказна за борбата со предрасудите, семејните тајни и мојата потрага по љубов и разбирање.
Од првиот ден кога влегов во домот на мојата свекрва, почувствував дека не сум добредојдена. Ладни погледи, зборови со двојно значење и секојдневна борба за место под сонцето ме натераа да се прашувам дали некогаш ќе бидам прифатена. Ова е мојата приказна за љубовта, семејните пресметки и вечната борба меѓу традицијата и новото време.
Јас сум Калина, мајка која се соочи со најголемата лага во својот дом. Мојот син Андреј, тивок и повлечен, криеше тајна што ја разурна нашата семејна хармонија. Ова е мојата приказна за болката, простувањето и надежта дека љубовта може да излечи дури и најдлабоките рани.
Јас сум Калина, жена која се бори за својот брак, додека љубовта и довербата полека исчезнуваат. Мојот сопруг Марко одбива да ме придружи кај мојата прабаба во едно мало село, а секоја моја молба завршува со кавга. Ова е приказна за семејните конфликти, тишината што боли, и прашањето дали вреди да се бориш кога си на работ на развод.
Ова е мојата приказна за тоа како едно лето во село, со мојата баба Теодора, го промени текот на нашето семејство. По смртта на дедо ми, таа се повлече во себе, а јас, нејзиниот внук Витомир, решив да ѝ помогнам да ја врати радоста. Преку откривање на стари семејни тајни и искрени разговори, повторно ја видов баба ми како се смее.
