Јас сум Јасмина од Скопје и мојот дом стана бесплатен хотел за сите роднини и пријатели. Се борев со вина, лутина и страв од осуда кога конечно решив да кажам „доста е!“. Ова е приказна за границите, семејните очекувања и борбата за сопствен мир во македонското секојдневие.
Растев во сиромашно, но топло семејство во Велес, каде секој имаше свој тањир и ред за миење садови. Кога првпат го посетив домот на мојот дечко Александар, се соочив со обичаи што ме шокираа и натераа да се запрашам што навистина значи семејство. Ова е приказна за судирот на вредности, љубовта и болката од прифаќањето на различностите.
Јас сум Јасмина, ќерка на Вероника и Кузман, и ова е мојата приказна за самотното мајчинство во едно македонско село. Секој мој чекор беше следен од љубопитни погледи и злобни шепотења, но јас се борев за достоинството на моето дете и за сопствената слобода. Ова е мојата борба против предрасудите, осаменоста и селските озборувања.
По долг пат од Италија, се враќам во македонското село, каде ме чекаат моите деца и свекрва. Топлината на домот се меша со стари рани и неизговорени зборови. Ова е приказна за простување, мајчинство и борба со тишината што понекогаш боли повеќе од зборовите.
Влегов во станот со срце кое чукаше како лудо, додека мајка ми ме чекаше со поглед полн грижа и неизговорени прашања. Се обидував да ги скријам трагите од ноќната смена, но сенките од минатото и семејните тајни не дозволуваа мир. Ова е мојата приказна за болката, љубовта и борбата да се најде светлина во мракот на сопствениот дом.
Јас сум Марија од Велес. Мојата приказна започнува со семејна кавга која го промени текот на мојот живот. Се соочив со предавство, љубов и борба за сопствена иднина во општество каде што традицијата и модерното секојдневно се судираат.
Во оваа приказна ја раскажувам мојата борба со семејните тајни, љубомората и загубата, кои ме принудија да се соочам со вистинските вредности во животот. Сѐ започна со една кавга за наследство, но заврши со длабока промена во моето срце. Ова е мојата исповед за тоа што значи да се изгуби, но и да се најде себеси.
На мојот 55-ти роденден, во преполна скопска кафеана, добив златен прстен од сопругот. Сите ми завидуваа на среќата, но никој не знаеше што се крие зад мојата насмевка. Ова е приказната за мојата борба со осаменоста во бракот и семејните тајни што ги носам со години.
Во срцето на Старата чаршија, меѓу заборавените улички и сенките на минатото, се соочувам со мистериозна табла што ветува враќање на изгубеното. Мојата потрага по татко ми, кој исчезна пред десет години, ме води низ лавиринтот на семејни тајни, стравови и надежи. Ова е приказна за болката, љубовта и прашањето: дали навистина сакаме да го вратиме она што сме го изгубиле?
Во оваа приказна, јас сум Игор од Велес, човек кој се соочува со сенките на своето минато во студен ноемвриски вечер. Се враќам во родниот град, каде што старата семејна тајна и нерешените конфликти ме тераат да се соочам со татко ми и сопствените стравови. Преку болни дијалози и неочекувани откритија, се обидувам да најдам мир и да разберам дали навистина можеме да го промениме она што не боли од минатото.
Од првиот ден кога влегов во домот на свекрва ми, Славка, почувствував дека не сум добредојдена. Нејзиниот студен поглед и секојдневните забелешки ме тераа да се прашувам дали некогаш ќе бидам прифатена како дел од ова семејство. Ова е мојата приказна за борбата со предрасудите, семејните тајни и мојата потрага по љубов и разбирање.
Од првиот ден кога влегов во домот на мојата свекрва, почувствував дека не сум добредојдена. Ладни погледи, зборови со двојно значење и секојдневна борба за место под сонцето ме натераа да се прашувам дали некогаш ќе бидам прифатена. Ова е мојата приказна за љубовта, семејните пресметки и вечната борба меѓу традицијата и новото време.
