По смртта на мојот сопруг, открив дека сме биле во огромни долгови. Најголемиот шок беше кој ми помогна да се справам со нив. Ова е мојата приказна за предавство, тајни и неочекувана поддршка.
Сè започна со едно доцнење, но заврши со вистинско откривање на семејните тајни и мојата борба за сопствената иднина. Ова е приказна за љубовта, разочарувањето и надежта во едно македонско семејство. Се прашувам дали некогаш ќе најдам сила да простам и да продолжам понатаму.
Одеднаш, на мојот праг се појави соседката Весна, расплакана и преплашена, викајќи дека некој ѝ ја уништил стакларницата. Во обид да ѝ помогнам, се вплеткав во мрежа од сомнежи, лаги и семејни тајни што заканија да го разурнат и моето семејство. Ова е приказна за довербата, љубомората и женската итрина во едно македонско село.
По дваесет години во странство, се враќам во моето родно село, само за да најдам урнатини од минатото и луѓе кои не ме препознаваат. Средбата со стариот Петре, некогашниот поштар, ме враќа во болните спомени за семејните расправии и причината поради која заминав. Сега, стоејќи пред рушевините на мојата куќа, се прашувам дали некогаш навистина можеме да се вратиме дома.
Се враќам во родната куќа по смртта на мајка ми, само за да откријам дека ништо не е исто. Се соочувам со непознат човек кој тврди дека има право да биде тука, додека се борам со болката, спомените и семејните тајни. Ова е приказна за загубата, предавството и борбата за она што ни припаѓа.
Јас сум Јована, и ова е приказната за една вечер што го смени текот на мојот живот. Се вратив дома од работа, уморна и со букет цветови, но ме дочека хаос, скриени тајни и семејни конфликти кои со години тлееја под површината. Ова е мојата борба со срамот, љубовта и потребата конечно да се изборам за себе.
Јас сум Кристина од Битола, жена која веруваше во љубовта и семејството, додека една ненадејна вечер не го открив најголемото предавство во мојот живот. Ова е мојата исповед за болката, сомнежите и борбата да се избере помеѓу простување и достоинство. Дали некогаш може да се залепи скршеното срце и дали вреди да се бори за нешто што веќе не постои?
Се најдов сам на железничката станица во Велес, откако го пропуштив возот што требаше да ме однесе кон нов почеток. Во тој момент, минатото, семејните конфликти и мојата несигурност ме преплавија, додека се прашував дали навистина можам да се ослободам од сопствените стравови. Ова е приказна за едно чекање што трае, за надежта и болката што ги носи секој пропуштен воз во животот.
Се викам Весна и ова е приказната за тоа како мојата мајка, Лидија, почна да исчезнува пред моите очи – не физички, туку преку ситни, болни заборави. Секојдневието ни се претвори во борба со нејзината деменција, а семејството се најде на работ на распад. Ова е мојата исповед за љубовта, стравот и надежта што ги носи животот во сенка на болеста.
Ова е мојата приказна, приказна за тоа како еден обичен момент може да го промени текот на целиот живот. Од денот кога ми падна лажицата од рака, моето семејство и јас се соочивме со стравови, тајни и вистини кои долго време ги потиснувавме. Ова е сведоштво за борбата со болеста, за љубовта и за тоа како се менува сè кога тишината во домот станува погласна од секој збор.
Се вратив во Охрид со само една торба и три нешта: стариот џемпер на татко ми, недовршена ролна филм и едно писмо. Секое од нив носеше тежина на минатото што не можев да го оставам зад себе. Ова е мојата приказна за простување, семејни тајни и изборите што ги правиме кога животот ни се распаѓа пред очи.
Во еден миг мојот свет се сруши: дијагноза рак, а потоа и изневерување од сопругот. Преку болка, борба за живот и достоинство, се обидував да се изградам одново среде семејни конфликти и секојдневни маки. Ова е приказна за сила, простување и прашањето дали некогаш повторно ќе можам да верувам.
