Zovem se Ivana i posljednja tri mjeseca živim u tišini koja se nadvila između mene, mog muža Darija i njegove majke Ljubice. Odluka da umjesto još jedne renovacije njezine kuće odemo na more pokrenula je lavinu nesporazuma, zamjeranja i boli. Ovo je priča o tome kako jedan običan odmor može razotkriti duboke pukotine u obitelji.
Ovo je priča o jednom ljetovanju u Makarskoj koje je trebalo biti savršeno, ali se pretvorilo u noćnu moru zbog prisustva moje svekrve. Suočila sam se s neprestanim kritikama, šutnjom svog supruga i vlastitom borbom da zaštitim sebe i svoje kćeri. Na kraju sam naučila reći ‘ne’, iako me to koštalo više nego što sam ikada mislila da hoće.
Nakon preseljenja iz Zagreba u Split, moj suprug Ivan i ja sanjali smo o miru i novom početku. Umjesto toga, naš dom postao je stalni hostel za rodbinu iz Bosne i Hrvatske, a ja sam se našla zarobljena između želje da ugodim svima i potrebe da zaštitim svoju obitelj. Tek kad sam naučila reći ‘ne’, shvatila sam koliko je teško postaviti granice, ali i koliko je to nužno za vlastitu sreću.
По години жртвување и работа, конечно решив да земам одмор за себе. Но, моето семејство не го прифати тоа и мојата одлука предизвика бура од недоразбирања и болка. Ова е мојата приказна за тоа како еден обичен одмор ме претвори во црната овца на фамилијата.
