Тој само си замина... А јас живеев само за него

Тој само си замина… А јас живеев само за него

Седум години го градев својот свет околу Дарко, верувајќи дека љубовта и жртвата ќе го задржат покрај мене. Се изгубив себеси во обидот да бидам совршена сопруга, додека стравот од осаменост ме тераше да молчам и кога душата ми врескаше. Но, кога тој едноставно си замина, морав да се соочам со вистината за себе и за тоа што значи да сакаш – и да преживееш.

Преку незатворените прозорци: Животот на Јадранка меѓу тишината и вистината

Преку незатворените прозорци: Животот на Јадранка меѓу тишината и вистината

Јас сум Јадранка, жена од Скопје, која по години молк конечно се осмели да го слушне сопствениот глас. Мојата приказна е борба со семејни тајни, осаменост и страв од вистината, но и со надежта дека низ болката може да се најде нов почеток. Ова е мојот пат низ македонската реалност, каде што секој збор тежи повеќе од тишината.

Златниот Прстен и Тежината на Тишината: Исповед на една Македонка

Златниот Прстен и Тежината на Тишината: Исповед на една Македонка

На мојот 55-ти роденден, во преполна скопска кафеана, добив златен прстен од сопругот. Сите ми завидуваа на среќата, но никој не знаеше што се крие зад мојата насмевка. Ова е приказната за мојата борба со осаменоста во бракот и семејните тајни што ги носам со години.

Кога среќата ќе затропа на вратата: Исповед на една македонска душа

Кога среќата ќе затропа на вратата: Исповед на една македонска душа

Ова е мојата приказна за осаменоста, загубата и неочекуваните пресврти во животот. По смртта на мајка ми и мојот верен мачор, останав сама во празниот стан во Скопје, борејќи се со тишината и спомените. Но, еден неочекуван настан ми го промени животот и ме натера да се запрашам: дали среќата навистина постои или само ние ѝ ја отвораме вратата?

Жената што никој не ја забележуваше

Жената што никој не ја забележуваше

Јас сум Халина, жена која целиот живот го помина незабележана, како сенка во сопствениот дом и град. Во оваа приказна раскажувам за мојата борба со осаменоста, невидливоста и болката што ја носи секојдневието на една жена во Македонија која сите ја заборавиле. Ова е мојот крик за внимание, за љубов и за тоа што значи да се биде жив, дури и кога сите околу тебе се однесуваат како да не постоиш.

Додека светилката гори: Приказна за Валентина Стојановска

Додека светилката гори: Приказна за Валентина Стојановска

Јас сум Валентина Стојановска, жена која целиот живот го помина во истата скопска зграда, меѓу мирисот на динстана зелка и стари електрични инсталации. Ова е мојата приказна за љубовта, загубата и тишината што останува кога децата ќе заминат, а минатото не сака да се одлепи од сегашноста. Додека светилката над вратата сè уште трепери, ништо не е сосема изгубено.

Од денот кога падна лажицата: Приказна за тишината што остана

Од денот кога падна лажицата: Приказна за тишината што остана

Сè се смени во мојот дом оној ден кога лажицата ми падна од рака. Одеднаш, секојдневието стана тешко, а семејството почна да се распаѓа под тежината на молкот и неизговорените зборови. Ова е мојата борба со болеста, осаменоста и надежта дека љубовта може да не спаси.

Тишината што ми ја уништи љубовта со Горан – Вистината што се плашев да ја кажам

Тишината што ми ја уништи љубовта со Горан – Вистината што се плашев да ја кажам

Мојата тишина ја уништи мојата љубов и брак со Горан. Години молчев, се плашев да зборувам за болката и осаменоста, додека вистината не излезе на површина. Ова е мојата приказна, затоа што верувам дека многу македонски жени ќе се препознаат во неа.

Никогаш не е доцна за љубов: Приказната на Јасна

Никогаш не е доцна за љубов: Приказната на Јасна

Јасна, вдовица од Скопје, по смртта на својот сопруг живееше во осаменост и страв од осуда. Сè се менува кога во нејзиниот живот влегува Александар, човек кој ѝ ја враќа надежта за љубов, но и предизвикува бура во нејзиното семејство. Ова е приказна за болка, семејни конфликти и храброст да се сака повторно, иако сите мислат дека е доцна.

Осумнаесет години секое утро го служев истиот човек – кога исчезна, вистината ме скрши

Осумнаесет години секое утро го служев истиот човек – кога исчезна, вистината ме скрши

Јас сум Весна, келнерка во малата кафана „Сончоглед“ во Битола. Осумнаесет години секое утро го служев намуртениот Љупчо, човек за кого мислев дека е само уште еден старец што се жали на животот. Но кога престана да доаѓа, вистината за неговото секојдневие и причината за неговата рутина ме натера да се преиспитам за сè што мислев дека знам за луѓето околу мене.