Moj muž Marko me napustio zbog druge žene, ostavljajući me s našom kćeri i tišinom koja je trajala dvanaest godina. Kada se iznenada pojavio na mojim vratima, sve stare rane su se otvorile, a ja sam morala odlučiti hoću li mu oprostiti ili ga zauvijek ostaviti iza sebe. Ovo je priča o izdaji, snazi majčinstva i potrazi za vlastitim mirom.
Nakon razvoda nisam vidjela bivšeg muža dvadeset godina. Slučajan susret na tramvajskoj stanici otkrio mi je tajnu koja je promijenila sve što sam znala o našem braku. Sada se pitam: jesam li ikada zaista poznavala čovjeka s kojim sam dijelila pola života?
Moje drugo brak, drugi pokušaj sreće, a opet ista bol. Ljeto s punicom na Jadranu bilo je posljednja kap koja je prelila čašu. U toj tišini apartmana, između valova i šapata iza zatvorenih vrata, odlučio sam da više neću živjeti tuđu verziju svog života.
U ovoj priči otkrivam kako sam, nakon četrdeset godina braka i odrastanja sina, odlučio okrenuti život naglavačke. Odlazak sina i unuka u Njemačku ostavio je prazninu između mene i supruge, a neočekivana nova ljubav natjerala me da preispitam sve što sam mislio da znam o sebi i sreći. Suočio sam se s osudom obitelji, prijatelja i vlastitom grižnjom savjesti, ali i s pitanjem: imam li pravo na novi početak u poznim godinama?
Moj bivši muž, Ivan, ostavio me s našom kćeri Lanom i gomilom dugova. Dok sam se borila da preživimo, njegova majka Marija svakodnevno me nagovarala da mu oprostim i vratim se zbog ‘djetetovog dobra’. Svaka njena riječ bila je sol na ranu, ali nisam imala snage više šutjeti.
Moje ime je Vesna i cijeli moj svijet se srušio kad je moja kćerka Lana ostala sama s malim sinom. Suprug me optužuje da sam previše zaštitnički nastrojena, a Lana se bori s depresijom i osjećajem manje vrijednosti. Dok pokušavam držati obitelj na okupu, pitam se gdje sam pogriješila i koliko još mogu izdržati.
Ова е мојата приказна за предавството, болката и повторното раѓање. Кога Ристо ме остави со децата, мислев дека светот ми се руши, но токму тогаш ја најдов својата сила. Денес, додека одам по улиците на Скопје, се прашувам: дали навистина можеме да простиме, или само учиме да живееме со раните?
Јас сум Калина, жена која се бори за својот брак, додека љубовта и довербата полека исчезнуваат. Мојот сопруг Марко одбива да ме придружи кај мојата прабаба во едно мало село, а секоја моја молба завршува со кавга. Ова е приказна за семејните конфликти, тишината што боли, и прашањето дали вреди да се бориш кога си на работ на развод.
Јас сум Калина, жена која ја напушти сопствената куќа откако години се борев со чувството дека сум само сенка во сопствениот дом. Мојот сопруг Горан и неговото семејство ме гледаа како товар, а не како партнер. Ова е мојата приказна за тоа како една македонска жена реши да се избори за своето достоинство, дури и кога целото село зборуваше против неа.
Сѐ се промени таа вечер кога со солзи и гнев ја напуштив нашата куќа во Скопје, оставајќи го сопругот и ќерката зад себе. Години подоцна, борејќи се со вина и обиди да ја вратам ќерката во својот живот, се прашувам дали семејството може да се залепи по такво предавство. Ова е мојата приказна за болката, надежта и вечната борба за простување.
Се викам Александар и ова е приказната за тоа како љубовта кон сопругата Јована ме доведе до работ на бездната, благодарение на нејзината мајка, Весна. Во борбата за доверба, дом и достоинство, се соочив со предавство што не го очекував. Ова е мојата исповед за болката, сомнежот и надежта.
Јас сум Весна, мајка која со месеци го криеше проблемот на својот син од сопругот, плашејќи се дека вистината ќе го уништи нашето семејство. Секој ден живеев во страв, борејќи се со вината и тишината, додека моето дете страдаше. На крајот, таа тишина нè доведе до точка од која нема враќање.
