Јас сум Јасмина, жена од Скопје која долго време ја потиснуваше желбата за второ дете. Пролетта, со својата свежина и нови почетоци, ме натера да се соочам со минатото и со гревот што не можам да го заборавам. Ова е мојата приказна за доцното мајчинство, семејните конфликти и болката што ја носам во срцето.
Јас сум Марина од Битола. Ова е приказната за тоа како една обична утринска кавга со сопругот и случајна средба на автобуската станица го сменија текот на животот на мојата ќерка Ана. Сè што мислев дека знам за довербата, стравот и надежта, се урна и изгради одново за само еден ден.
Јас сум Кристина од Велес и мојата приказна е за тоа како свекрвата ми го претвори животот во пекол. Сѐ почна кога се омажив за Горан, но вистинската борба започна кога неговата мајка, Лидија, почна да ни зема сѐ – од пари до најобични работи по дома. Ова е мојата борба за достоинство, семејство и слобода.
Од самиот почеток, мојот живот се претвори во хаос кога соседката Весна влета во мојот двор, плачејќи за уништената стаклена градина. Во обид да ѝ помогнам, се заплеткав во мрежа од лаги, сомнежи и семејни конфликти, кои замалку не го уништија моето семејство и нејзиното. На крајот, сфатив колку е тенка линијата меѓу добрината и погрешното разбирање.
Се викам Антонија Григоровска и мојот живот се смени засекогаш кога ми рекоа дека срцето ми е на работ на издржливоста. Оваа приказна е за мојата борба со болеста, семејните недоразбирања и тешките избори што ги правиме кога мислиме дека имаме уште време. Се прашувам дали некогаш навистина можеме да се вратиме назад и да ги поправиме работите.
Одеднаш, на мојот праг се појави соседката Весна, расплакана и преплашена, викајќи дека некој ѝ ја уништил стакларницата. Во обид да ѝ помогнам, се вплеткав во мрежа од сомнежи, лаги и семејни тајни што заканија да го разурнат и моето семејство. Ова е приказна за довербата, љубомората и женската итрина во едно македонско село.
Јас сум Халина, жена која целиот живот го помина незабележана, како сенка во сопствениот дом и град. Во оваа приказна раскажувам за мојата борба со осаменоста, невидливоста и болката што ја носи секојдневието на една жена во Македонија која сите ја заборавиле. Ова е мојот крик за внимание, за љубов и за тоа што значи да се биде жив, дури и кога сите околу тебе се однесуваат како да не постоиш.
По дваесет години во странство, се враќам во моето родно село, само за да најдам урнатини од минатото и луѓе кои не ме препознаваат. Средбата со стариот Петре, некогашниот поштар, ме враќа во болните спомени за семејните расправии и причината поради која заминав. Сега, стоејќи пред рушевините на мојата куќа, се прашувам дали некогаш навистина можеме да се вратиме дома.
Јас сум Кристина од Битола, жена која веруваше во љубовта и семејството, додека една ненадејна вечер не го открив најголемото предавство во мојот живот. Ова е мојата исповед за болката, сомнежите и борбата да се избере помеѓу простување и достоинство. Дали некогаш може да се залепи скршеното срце и дали вреди да се бори за нешто што веќе не постои?
Се вљубив во Александар кога се врати од војска, но нашата љубов не беше како во бајките. Се борев со сопствените несигурности и со притисокот од семејството, додека Александар се обидуваше да најде свое место во светот. На крајот, останав со прашањето: дали љубовта е доволна кога животот не е фер?
Јас сум Елена, и мојот живот се промени за миг, кога автобусот застана на среде булеварот „Партизанска“. Во тој момент, додека сите се држеа за рачките, јас се соочив со вистината за моето семејство и себеси. Ова е приказна за предавство, страв и надеж во едно обично скопско попладне.
Јас сум Валентина Стојановска, жена која целиот живот го помина во истата скопска зграда, меѓу мирисот на динстана зелка и стари електрични инсталации. Ова е мојата приказна за љубовта, загубата и тишината што останува кога децата ќе заминат, а минатото не сака да се одлепи од сегашноста. Додека светилката над вратата сè уште трепери, ништо не е сосема изгубено.
