Јас сум Марко, човек кој некогаш веруваше дека љубовта е доволна за среќен брак. Но, кога почнавме да ги игнорираме вредностите и принципите што ги учевме од нашите родители и од верата, нашиот брак со Елена почна да се распаѓа. Ова е мојата исповед за тоа како секојдневните проблеми, гордоста и заборавената духовност не’ доведоа до работ на бездната.
Во оваа приказна ја раскажувам мојата борба да најдам заеднички јазик со бабата на мојот сопруг, иако со остатокот од неговото семејство имам топли односи. Секој обид за приближување завршува со недоразбирања и болни зборови, што создава тензии во нашето семејство. Преку оваа приказна, се обидувам да разберам дали вината е само моја или постојат подлабоки причини кои не ги гледам.
Јас сум Марина, жена која цел живот се труди да биде совршена сопруга. Една обична вечер, кога решив да направам компромис за вечерата, мојот сопруг Јосиф покажа колку неговата тврдоглавост може да уништи сѐ што сме граделе. Тоа беше моментот кога сфатив дека љубовта не е доволна ако нема разбирање и почит.
Јас сум Марија, ќерка на жена која цел живот живееше на туѓа сметка. Кога мајка ми, Весна, падна во долгови, целиот свет ми се сруши врз грб. Ова е мојата борба со семејните обврски, срамот и прашањето: дали сме навистина должни да ги плаќаме грешките на нашите родители?
Лежам во креветот, со поглед вперен во таванот, додека солзите ми се тркалаат по образите. Се чувствувам како да сум заробена во сопствениот живот, опкружена со долгови, предавство и страв за иднината на моите деца. Ова е мојата приказна за борбата, падовите и надежта која ја барам меѓу урнатините на секојдневието.
Јас сум Марија, баба од седумдесет години, која се бори со ограничувањата што ми ги постави зетот. Моите обиди да бидам дел од животот на внукот и ќерката ме доведоа до болни конфликти и тешки одлуки. Ова е приказна за љубовта, границите и болката кога семејството се распаѓа пред очи.
Се сеќавам на денот кога мајка ми ме остави на страна заради нејзината сестра, тетка Весна. Тоа беше моментот кога сфатив дека љубовта во семејството не секогаш е праведна и дека понекогаш најблиските можат најмногу да те повредат. Ова е мојата приказна за предавството, болката и борбата да си го најдам местото во сопственото семејство.
Јас сум Јована, а ова е мојата приказна за тоа како една фотографија од моето детство стана причина за семејна расправија и длабока лична криза. Се соочив со предрасудите на моите најблиски, но и на целото маало, само затоа што не се вклопував во нивната слика за тоа како треба да изгледа едно девојче. Оваа приказна е за болката, но и за силата да се биде свој.
Јас сум Драган, млад свештеник во Битола, кој се соочи со најголемата криза во мојата вера и доверба кон луѓето. Една мала, но значајна непочит кон градоначалникот Љупчо ја разниша целата заедница, откривајќи колку лесно се губи вистинската почит и колку брзо се шират осудите. Оваа приказна е мојот обид да разберам дали навистина сме подготвени да простиме и да се вратиме на суштината на верата.
По години жртвување и работа, конечно решив да земам одмор за себе. Но, моето семејство не го прифати тоа и мојата одлука предизвика бура од недоразбирања и болка. Ова е мојата приказна за тоа како еден обичен одмор ме претвори во црната овца на фамилијата.
Ја донесов мајка ми, Ленка, во Скопје за да живее со мене, мислејќи дека тоа е најдоброто за неа. Но, по еден месец, морав да ја вратам назад во нашето мало село, иако сите ме осудија. Ова е мојата вистина, полна со болка, вина и љубов.
Една ноќ, додека се враќав дома низ празните улици на Скопје, слушнав крик кој не можев да го игнорирам. Тоа што го најдов под мостот на Вардар не беше само тајна, туку почеток на борба со моето семејство, совеста и општеството. Ова е приказна за љубов, страв и избори кои засекогаш го менуваат човекот.
